வரம்

கும்பகோணம், கோயிலுக்கு பஞ்சமில்லாத நகரம். அங்க ஒரு கோயில் அக்ரகார தெருவில் கோயில் பக்கத்தில இருக்கிற ஒரு குடும்பத்து கதை தான் இது.

வீடு வெளிய பார்க்கும்போது சின்னது தான் ஆனா உள்ள பார்த்தாதான் அந்த குடும்பத்தோட பரம்பரை புரியும். பணம் மட்டும் இல்ல, ஊருல மரியாதையும் அந்த குடும்பத்துக்கு நிறைய உண்டு.

அதுக்கு அந்த குடும்பத்தோட மூதாதயர்கள் தான் காரணம். பல வருஷத்துக்கு முன்னாடி அவங்க குடும்பத்துக்கே ஒரு பெண் மூலம் கிடச்ச வரம் தான் அவர்களை இன்னும் பெருமைப்படுத்தி கொண்டிருந்தது.

குடும்ப தலைவர், ஆதி நாராயணன், குடும்ப தலைவி, ராதா, சின்ன வயசுல கூதி அரிப்பு தாங்க முடியாம குடும்பத்துக்கு உள்ளேயே தப்பு பண்ணி, 16 வயசுல ஆதியை கல்யாணம் செய்து கொண்டாள். மகன் விஷ்வா, இன்னும் இரண்டு நாளில் தனது பிறந்த நாளை கொண்டாட போகிறான்.

வரண்டவில ஆதி பேப்பர் படிச்சிட்டு இருந்தாரு. விஷ்வா எழுந்து பல் தேய்ச்சிட்டு ஸ்கூல் போவதற்காக புக்ஸ் எல்லாம் எடுத்து வச்சிட்டு இருந்தான். ராதா காலைல சமையல் பண்ணிட்டு இருந்தா.

ராதாவை பத்தி கொஞ்சம் சொல்லணும் ரொம்ப கூதி அரிப்பு எடுத்துவா. அவங்க அம்மா விஜயா மாதிரியே. பொதுவாவே அவங்க குடும்பத்துல ஆம்பளைங்க பொம்பளைங்கள ஒக்கிரத விட பொம்பளைங்கதான் அம்பளைங்கள அதிகமா ஒப்பாங்க.

அந்த பரம்பரைக்கு பங்கம் வராம 13 வயசுல ஒக்க ஆரம்பிச்சி, இரண்டு, மூன்று தடவ கருவ கலைச்சி, அப்புறம் கலைச்சா ஆபத்துன்னு ஆதியை 16 வயசுல கல்யாணம் செய்து, விஷ்வாவ பெத்து போட்டா.

தங்கத்துல செயின் போட்டா அது ஜோலிச்சா தான் அவா செயின் போட்டிருக்கான்னே தெரியும், அப்படி பட்ட தங்க நிறத்துல உடம்பு. வசீகரமான முகம். இளநீர் குலை மாதிரி பெரிய முலைங்க. உடம்புல முலை மட்டும் தனிய தூக்கிகிட்டு இருக்கிற மாதிரி மத்த பாகம் எல்லாம் சிக்குன்னு தான் இருக்கும்.

முலைய ஒப்பிட்டு பார்க்கும்போது குண்டி ஒரு 4 இன்ச் சின்னதுதான் ஆனா உடம்பு அதவிட சின்னதா சிக்குன்னு இருக்கிறதால, ரெண்டுமே நல்லா பெருசா எல்லார் கண்ணுக்கும் பளிச்சின்னு தெரியும்.

பிரா, ஜட்டி போட்டு பழக்கம் இல்ல. அவளுக்கு அது தேவையும் படல. ஆதி ஒரு ஒம்போது மாதிரி. ஆனா ராதா அவன சகிச்சிடு இருக்கிறதுக்கு காரணம் இருக்கு. ஏன்னா விஷ்வா ஆதிக்கு புறந்தவன் இல்ல. இருந்தாலும் ராதா ஊரு மேயிறவ இல்ல. எதுக்கோ அவ காத்துட்டு இருந்தா.

ஆதிக்கு ஒக்க முடியாட்டியும் தன் அழகான பொண்டாட்டி நமக்கு அடங்கி இருக்கலேன்னு ஒரு கர்வம். ஆனா அவனுக்கும் ராதா வீட்டு சம்ப்ரதாயம் எல்லாம் கேள்விப்பட்டு, அதுக்கெல்லாம் ஒதுக்கிட்டு சின்ன பொண்ணு பெரிய பணக்கார குடும்பனு சொல்லித்தான் ராதாவ கல்யாணம் பண்ணினான்.

என்னைக்கும் போல காலைல புருஷனுக்கும், புள்ளைக்கும் சாப்பாடு பண்ணிட்டு இருந்தா. திடீர்னு நெஞ்சு வலி. 'விஷ்வா' ன்னு கத்திட்டே கீழ விழுந்து மயக்கமானா. உள்ள இருந்து விஷ்வாவும், ஆதியும் அடுப்படிக்கு ஓடி வந்தார்கள். அங்க ராதா மயங்கி கிடந்தா.

அவா கை நெஞ்ச புடிச்சிட்டு இருந்தது. அத பார்த்து பயந்து ஆதி அவல தூக்கிட்டு பெட்ரூம்ல பெட்ல படுக்க வச்சான். விஷ்வா பின்னாடியே நடந்து வந்து அம்மா பக்கத்துல உக்காந்தான். ஆதி, ராதா முகத்துல தண்ணி தெளித்தார். ராதா முழிக்கிற மாதிரி தெரியல.

விஷ்வா ஸ்கூலுக்கு லீவ் போட்டான். அம்மா பக்கத்துலையே உக்காந்துகிட்டான். ஒரு அறை மணி நேரம் கழிச்சி ராதா முழிச்சா. கண்ணு இருண்டு போய் அப்புறம் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சி வெளிச்சம் வர மாதிரி இருந்தது ராதாவுக்கு.

பக்கத்துல ஆதியும், விஷ்வாவும் உக்காந்திருந்தாங்க.

'என்னடி அச்சி நோக்கு', ஆதி பதறி போய் கேட்டான்.

'ஒன்னும் இல்லன்னா, லேசா நெஞ்சு வலி, மயக்கமா வந்திடுத்து', ராதா மெதுவா சொன்னாள்.

'டாக்டருக்கு போன் செய்யட்டாடி?',

'வேண்டான்னா, அம்மாவுக்கு போன் செய்யுங்கோ'

'உங்க அம்மாவுக்கா, இப்போ எதுக்குடீ, அவாளுக்கு?'

'செய்யுங்கோன்னா, அவாக்கிட்ட தான் சொல்லணும்'

'என்னடி சொல்ற'

'ஆமான்னா அம்மாவுக்கு போன் போடுங்கோ'

'சரிடி', சொல்லிட்டு ஆதி ராதாவோட அம்மா விஜயாவுக்கு போன் போட்டார்.

விஜயா, (ராதாவோட அம்மா), 'ஹலோ'

ஆதி, 'ஹலோ, நான் ஆதி பேசுறேன்'

விஜயா, 'மாப்பிள்ளைய, சொல்லுங்கோ, என்ன விஷயம்?, ராதா எப்படி இருக்கா? விஷ்வா நன்னா இருக்கா?'

'விஷ்வா நன்னா இருக்கான், ராதாதான் திடீர்னு நெஞ்சு வலில, மயங்கி கீழே விழுந்துட்டா. பயமா போய்டுத்து, டாக்டருக்கு போன் பண்ணலாம்னு சொன்னா, அவா உங்களுக்கு போன் பண்ண சொல்றா. நீங்களே என்னன்னு கேளுங்கோ, இதோ கொடுக்குறேன் அவளாண்ட' ஆதி மூச்சி விடாம சொல்லி முடித்தான்.

ராதா போனை வாங்கி, 'அம்மா' என்றாள்.

விஜயா, 'என்னடி நெஞ்சு வலி, மயங்கிட்டேன்னு உன் அம்படயான் சொல்றாரே. என்ன அச்சி?'

ராதா, 'என்னம்மா உனக்கு கூட புரியலையா, அது தாம்மா'

விஜயா, 'எதுடி'

ராதா, 'என்னம்மா, விஷ்வா பெரிய பையனா அயிடான்ன்மா'

விஜயா 'ஓஒ அப்படியா, நாள் போனதே தெரியல பாரு, ரொம்ப சந்தோஷம்டி, நல்லா பாத்தியா, எதுக்கும் ஒரு தடவ பாத்ரூம் போய் ஒரு தடவைக்கு ரெண்டு தடவ செக் பண்ணிக்கோ டி.'

ராதா, 'சரிமா'

இதை கேட்டு கொண்டிருந்த விஷ்வாவுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. ஆனால் ஆதிக்கு புரிந்து விட்டது. ஏற்கனவே விஜயா ஆதியிடம் இதுபற்றி கூறியிருந்தாள். ஆதியின் முகத்தில் உயிர் இல்லை. ராதா தன் அம்மாவிடம் பேசிவிட்டு போனை கீழே வைத்தாள். தான் காத்துகொண்டிருந்த நாள் வந்து விட்டதை நினைத்து சந்தோஷம் அவளுக்கு.

போனை வைக்கும்போது விஜயா பாத்ரூம் போய் இன்னொரு தடவை செக் பண்ண சொன்னதையும், விஷ்வாவை கவனமாக பார்த்துக்கொள்ள சொன்னதையும் நினைத்து, தனக்குள்ளேயே சிரித்து கொண்டாள்.

விஷ்வாவை பார்க்கும்பொழுது அவளுக்கு வெக்கம் பீருட்டு வந்தது. விஷ்வாவை பார்க்க முடியாமல் பாத்ரூமுக்கு ஓடினாள். ஆதி தன் தலையை தொங்க போட்டுக்கொண்டு வராண்டாவிற்கு சென்றான். விஷ்வா ஒன்றும் புரியாதவனாய் அம்மாவின் படுக்கையில் உட்காந்திருந்தான்.

ராதா பாத்ரூம் போய் செக் பண்றாள். அதுதான்னு உறுதி ஆகவே அவளுக்கு ஆசையும், வெக்கமும், சந்தோஷமும் மாத்தி மாத்தி வந்து அவல பாடு படுத்தியது. வெளிய வந்து தன் மகனின் முகத்தை பார்க்க முடியாமல் ஓடி ஹாலுக்கு போய் அம்மாவுக்கு மறுபடியும் போன் பண்றாள்.

விஜயா 'ஹலோ'

ராதா, 'அம்மா நான் ராதா பேசுறேன்'

விஜயா, 'என்னடி செக் பண்ணிட்டியா, அதுதானா'

ராதா, 'ஆமாம்மா, அதுதான்'

விஜயா, 'ரொம்ப சந்தோஷம்டி, உன் பையனும், நீயும் குடும்ப மானத்த காப்பாத்திடேல், ரொம்ப சந்தோஷம் எனக்கு, இங்க உன்னை எல்லாரும் கிண்டல் பண்றா, உன் தங்கை விந்தியா, எனக்கு எப்போ நெஞ்சு வலி வரும்னு ஏக்கமா சொல்றா, உனக்கு நெறைய கண்ணு படுதுடி, உன் புள்ளைய பத்திரமா பாத்துக்கோ, ஸ்கூல் விட்டதும் வீட்டுக்கு வர சொல்லு, அங்க இங்க விளையாட போக போறான். நல்லா பாதம், பிஸ்தா, நெயுன்னு ஆக்கி போடுடி, பக்கத்துலையே வச்சிக்கோ, என்ன புரியிரதாடி'.

ராதா, 'சும்மா இரும்மா, எனக்கு தெரியாதா, நீ வேற எத்தி விடாத, என்னால இப்போவே தாங்க முடியல'

விஜயா, 'ரொம்ப பறக்காதடி விசேஷம் கழிக்க வேண்டாமா, ஆமா விசேஷம் என்னைக்கு வைக்கலாம்னு நினைக்குற'

ராதா, 'அவன் பிறந்தநாள் வருதுல, அன்னைக்கே வச்சிச்சக்கலாம்னு இருக்கேன், உனக்கே தெரியும் என்னப்பத்தி, என் நெஞ்சும் ரொம்ப வலிக்குதும்மா இன்னைக்குதான் வலிக்க ஆரம்பிச்சது, அதுக்குள்ள இரண்டு மூணு நாள் ஆனா மாதிரி இருக்கும்மா. அதனால என்னால ரொம்ப நாள் எல்லாம் பொறுக்க முடியாது. நீங்களும் சீக்கிரம் கிளம்பி இங்க வாங்க. அவன் பிறந்தநாள் அன்னைக்கே வச்சிக்கலாம்.

விஜயா, 'சரி, உன் ஆத்துகாரர் என்ன பண்றார்?'

ராதா, 'அவர முகத்த உர்ருன்னு வச்சிண்டு இருகார்.'

விஜயா, 'என்டி, நம்ம குடும்ப சம்ப்ரதாயம் எல்லாம் சொல்லிதானே கட்டிக்கொடுத்தேன், இப்போ என்ன அவருக்கு, நீ அதெல்லாம் கண்டுக்காதடி பேசாம உன் மகன நல்லா கவனி'

ராதா, 'அவர நான் என்னிக்கு அம்மா கண்டுக்கிட்டேன், இவ்ளோ நாள் இந்த நாளுக்காகதான் காத்துண்டு இருந்தேன். அவர நாள் இவ்ளோ நாள் மதிச்சதே இல்லம்மா'

விஜயா, 'ம்ம் நல்லதுடி நாங்க எல்லாரும் இன்னைக்கே கிளம்பி நாளைக்கு வந்திடுவோம், அங்க வந்து பேசிக்கலாம், சரியா'

ராதா, 'சரிம்மா' சொல்லி போனை கீழே வைத்தாள். தன் கணவனை அவள் கண்டுகொள்ளவே இல்லை. ஆனால் தன் மகனை அவள் ஏறிட்டு பார்க்ககூட வெக்க பட்டாள். அவனை நன்றாக பார்த்து கொண்டாள். துவட்டுவதற்கு துண்டு எடுத்து கொடுப்பதில் இருந்து, சாதம் ஊட்டி விட்டு, அவனுக்கு தலைவாரி ஸ்கூல் அனுப்புவது வரை. எல்லாவற்றையும் அவளே செய்தாள்.

விஷ்வாவிற்கு இது புதுசு இல்லையென்றாலும் அவனுக்கு ராதாவின் அனுகுமுறையில் ஒரு மாற்றம் தெரிந்தது. அம்மா தன்னை பார்த்து அடிக்கடி சிரித்து கொள்கிறாள். அநியாயர்த்திருக்கு வெக்க படுகிறாள், என்னவென்று புரியாமல் யோசித்தான். அன்று இரவு என்றைக்கும் போல் அவன் தன் பூலை தடவி கொண்டு படுத்திருந்தான். இதுவரை அவனுக்கு கஞ்சி வந்ததில்லை. ஆனால் இன்று அவன் கை பூலை வேகமாக ஆட்ட தொடங்கியது. ஏதோ ஒன்னுக்கு வருவது போல் தோன்றியது. ஆனாலும் ஆட்ட வேண்டும் போல் தோன்றியது. ஒன்னுக்கு தான் வருகிறது என்று நினைத்து பாத்ரூம் போய் ஒன்னுக்கு இருந்தான். அது ஒரு வலியோட வந்து அவனுக்கு சுகம் அளித்தது.

நேரம் இப்படியே போக மறுநாள் சாயங்காலம் திடீர்னு வீட்டு வாசல்ல கூட்டம். பாட்டி விஜயா, சித்தி விந்தியான்னு, அம்மா வீட்டு கூட்டமே வந்து இறங்கியது. பாட்டி விஜயா, 'ராதா, ராதா' ன்னே வீட்டுக்குள்ள வந்தாள். 'எங்க என் பேரன், சொல்லிக்கொண்டே விஷ்வா ரூமுக்குள்ள போனா. 'நம்ம குடும்ப கவுரவத்த காப்பத்திட்டடா' சொல்லி கொண்டே அவனை உச்சி முகர்ந்தாள். பின்னாடி வந்த விந்தியா சித்தி அவன் கன்னத்தை புடிச்சி கிள்ளினால், 'அதுக்குள்ளே அவசரத்த பாரு', ன்னு சொல்லி அவன் தொடையையும் கிள்ளினாள்.

விஷ்வா ஒன்றும் புரியாதவனாய் விழித்தான். 'ராதா எங்கடி இருக்க சிறுக்கி மவளே, உனக்கு அதுக்குள்ள அரிப்பு எடுதிடிச்சா', ன்னு பேசிட்டே ராதாவை தேடி சமையல் அறைக்கு வருகிறாள்.

'வாம்மா இப்போ தான் வர்றதா, நான் எவ்ளோ நாழியா காத்துண்டு இருக்கேன் தெரியுமா',

விஜயா, 'அதுதான் வந்துடோம்லடி, என்னடி பண்றது நம்ம குடும்பத்து ஆளுங்களுக்கு சொல்லி கூட்டி வரணும்ல, பாரு நாளைக்கு விஷேஷத்த நல்ல ஜமாய்ச்சிடலாம், ஆமா நீ போன்ல சொன்னது உண்மைதானா நல்லா செக் பண்ணியாடி?'

ராதா, 'ஆமாம்மா, செக் பண்ணினேன் உண்மைதான், நீயே பாரேன்', ன்னு சொல்லி தன் முந்தானையை விலக்கி ப்லௌசை கழற்றினாள். தன் அம்மாவிடம் தன் பிரா போடாத முலையை காண்பித்தாள்.

அதை தூக்கி பார்த்த விஜயா, 'ஆமாண்டி உண்மைதான் உனக்கு பால் சுரக்க ஆரம்பிச்சிடிச்சி, என்னடி இப்படி வீங்கி போய் இருக்கு ரெண்டு இன்ச் கூடிருக்கும் போலயே', என்று சொல்லி அவள் முலை காம்பை லேசாக தன் இரண்டு விரல்களுக்கும் நடுவில் வைத்து பிசுக்கினாள். அபொழுது பால் பீருட்டு அவள் முகத்தில் அடித்தது. ராதா, 'அம்மா பாத்தும்மா, வலிக்கிறது நேக்கு' ன்னு சொல்லி அந்த வலியினால் வந்த சுகத்தை அனுபவித்தாள்.

'என்னடி இப்படி ஊறி போய் இருக்குது, நாளைக்கு வர தாங்குமா?'

ராதா, 'தாங்கும்மா ஆனா என் பால் சேந்து அதுவம் ஏங்குது, என் கூதியும் ரொம்ப அரிக்குதும்மா, என் கூதி என் தொடை வர ஒழுகுதுன்னா பாத்துக்கோயேன்'.

விஜயா, 'கொஞ்சம் பொறுத்துக்கோடி நாளைக்குத்தான் எல்லாம் நடந்திடும்ல'.

ராதா, 'என்னமோம்மா, நம்ம வம்சத்துல வந்த எல்லா பொம்மனாடிங்க மாதிரியே எனக்கும் பால் வத்தி திடீர்னு அதுவா சுரக்குது, நீ சொல்ற மாதிரி என் மகனுக்கும் அது நடந்திருந்தா அதிசயம்தான் போ'.

விஜயா, 'இதுல என்னடி அதிசயம், இது காலம் காலமா, வம்சம் வம்சமா நடந்துட்டு வர்றதுதானே, இது நம்ம பெரியவா (முன்னோர்) வாங்கி வந்த வரம்டி'.

ராதா, 'அப்படி என்ன வரம்மா வங்கி வந்தா'.

ராதா தன் முந்தானை அவிழ்ந்து கிடப்பதையும் ப்ளௌஸ் திறந்து தன் 42dd முலை பால் நிறைந்து தொங்குவதையும் கூட கண்டுகொள்ளாமல், அம்மாவிடம் தன் முன்னோர் கதையை கேட்க தொடங்கினாள். .....